ارسال
شده توسط نون لام در 90/1/31 6:34 عصر
برای بهار که هار تر از کـَهَر و کـُرَند است
" از نعل ِ چهارم ِ چهارنعل "
در باد شیهه می کـَشد
و رکاب از گام من بر میدارد
یال باد در حذف پاشیده
و جاده تا سُم ستوران تاخته است
شیهه ی در باد را می کِشد
مبهم از مرز قاب برمی دارد
و دختری با گیس های می چیده از پشت
تصویر سرکشی را عمق دویده را
عمیقن دویده
شیهه را در باد
با باد
بادا باد می کـُشد
هوا را از جیغ سر می برد/بُرد
وزین ِ نمی نشیند از اسب،
اسب،
نعش شاعری ست بی لگام !
نورا
اسفند 89- بهار 90
